Zorg (WMO) & jeugdzorg
De gemeente is verantwoordelijk voor de Wmo- en de jeugdzorg. Deze taken zijn in 2015 naar de gemeente gegaan, maar helaas is dat niet met voldoende budget gebeurd.[1] Hoe we daar lokaal mee omgaan, is een politieke keuze. PvdA-GroenLinks Halderberge vindt dat het beperkte budget nooit een belemmering mag zijn om de zorg te leveren die iemand nodig heeft. Iedereen moet daarop kunnen rekenen. Als je ziek bent of iemand in je omgeving dat is, heb je hulp nodig en is al het andere onbelangrijk. Dan wil je erop kunnen rekenen dat jij of je naasten de juiste zorg, aandacht en liefde krijgen. Niet op basis van wie je bent, maar op basis van wat je nodig hebt. Niet de markt, maar de mens staat centraal. Daarom praten we ook niet over stelselwijzigingen, maar over hoe we de zorg zo goed mogelijk kunnen organiseren in onze gemeente.
[1] Bij de decentralisatie van de Wmo, jeugdzorg en Participatiewet zijn taken gedecentraliseerd met fikse kortingen. Deze budgetten zijn in de jaren erna toen het financieel weer beter ging met Nederland niet gerepareerd. Hierdoor zijn de financiële risico’s van het Rijk naar de gemeenten overgeheveld. Gemeenten zijn slecht in staat deze te dragen.
Hoe gaan wij dat doen?
- Als gezinnen zorg nodig hebben, is het belangrijk dat het gezin perspectief krijgt om uiteindelijk zichzelf weer te kunnen redden;
- Inwoners moeten ruimte voelen om zorg te vragen als het nodig is. Als de middelen schaars zijn is het aan de gemeente om te kiezen voor de mensen die het meest kwetsbaarzijn;
We doen er alles aan om met zorgmijders in contact te komen. Onze mensen in de dorpen leggen actief contact met inwoners en wachten niet tot het laatste moment om te ondersteunen;
- Veel mensen, die lange tijd zorg nodig hebben, zoals mensen met psychische klachten, verliezen hun maatschappelijke relaties. Naast medische zorg en medicatie bieden we daarom ondersteuning op het gebied van welzijn en werk. We noemen dit het maatschappelijk herstel.
